Moeilijk besluit

De afgelopen 2 weken was er één vraag dat mij in zijn greep hield. Het antwoord wist ik niet. Nachten erover geslapen, geen antwoord. 4.5 uur in het bos gelopen, geen antwoord. Eindeloze gesprekken gevoerd met mijn ouders, geen antwoord. Ik wachtte op een eureka moment dat min of meer afgelopen woensdagochtend zich aandiende: ik blijf nog 4 maanden om het winter semester te volgen.

Maar om nou te zeggen dat ik me nu beter voel, nee niet echt. Ik ben bang voor wat komen gaat, met name de kou en een nieuwe groep, en ik voel me vreselijk schuldig tegenover Jurriaan. Maar aan de andere kant vind ik dit gewoon ontzettend gaaf en ik heb de mogelijkheid om het te doen, dus waarom niet? Het zal wel loslopen, ik kan altijd naar huis wanneer ik wil.

In elk geval houdt het in dat ik begin januari weer terug ga en ergens tussen eind maart en begin mei weer terug kom. Het winter semester staat in het teken van skiën, en wel telemark skiën! Het kan hier in de winter -20 worden, en dat klinkt echt angstaanjagend koud. Maar het schijnt droge kou te zijn wat niet kouder aanvoelt dan wanneer het in NL -5 is. Nou ik zal het ervaren.. Ik schaf in elk geval een megadikke en warme slaapzak aan! Winter in Norway, here I come!

Vorig weekend brachten mijn ouders opnieuw een bezoek, maar dit keer was Tim ook mee, superleuk! We hebben wederom gegeten in het pizzarestaurant (hoe kon het ook anders). Die pizza’s komen echt mijn neus uit dus toen werd het maar een, tja, hamburger. Het was triest rotweer dus we hebben verder nog een bezoek gebracht naar het grootste winkelcentrum van Skien, de hoofdstad van deze provincie hier (Telemark). Voor Noorse begrippen een groot winkelcentrum maar voor ons viel het een beetje tegen. Voornamelijk kleding- en schoenenzaken, en de enige sportwinkel die er zat was kleiner dan die van Bø..

Mocht je trouwens denken dat we in Nederland kerst en sinterklaas overdrijven, hier kunnen ze er ook wat van! Sinds deze week liggen de winkels vol met kerst rommel. Echt alles kun je vinden.

De rest van de week was niet heel bijzonder. Ik heb weinig les gehad en heb geprobeerd me fanatiek te storten op het schrijven van mijn outdoor portfolio en andere papers die geschreven moeten worden. Dat is redelijk gelukt, mijn portfolio is af. Mijn tactiek is om op school te gaan zitten, thuis word ik echt teveel afgeleid en komt er van schrijven weinig terecht.
’s Ochtends heb ik nog een keer een fietsritje gemaakt in een mistig Bø. De laatste dagen is er heel veel mist dat als een dikke deken over Bø en het dal ligt. En omdat de zon niet zo krachtig is en niet zo hoog staat kan het hier maar zo de hele dag mistig zijn.

Qua sociaal leven heb ik nog altijd niks te klagen. Deze week ook weer minimaal twee keer gegeten met vrienden en nog een keer film gekeken. Super gezellig altijd. Ik hoef me nooit te vervelen.

Gisteren ben ik wederom naar de Gaustatoppen geweest! Dit keer wel gewoon lekker in mijn eigen bedje gelegen ’s nachts. De sneeuw was nagenoeg verdwenen, maar het waaide enorm hard en het was zo’n -7 graden. Toch loop ik nog altijd in mijn zomerjas, want eenmaal in beweging krijg je het gewoon enorm warm. Maar mijn hoofd zat wel ingepakt tegen de snijdende wind, want die is echt wel koud. Het uitzicht was wederom fantastisch. We stonden te genieten van de zonsondergang boven met de consequentie dat we het laatste stuk op de terugweg in het donker gelopen. En toen ging de deur van de auto niet meer open, vastgevroren.. Maar na een tijdje rukken en trekken ging hij gelukkig open!

Foto’s dit keer hier: http://bit.ly/tsscap